"We hebben vrijkaarten naar Blijdorp gewonnen in de vriendenloterij. Hebben jullie zin om mee te gaan?" Dat vroeg een vriend van mij, die zelf ook wel plezier beleeft aan fotografie, onlangs. Blijdorp, jeetje, slik, dat is zomaar 25 jaar geleden dat ik daar geweest ben joh. Dus ja! Leuk, laten we dat doen. En zo hadden we een afspraak geprikt voor afgelopen vrijdag 25 juli. Op donderdag natuurlijk nog even alle fotoapparatuur klaarzetten. En dan komt altijd weer die moeilijke keuze; welke camera gaat er mee? En welk objectief gaat er op? En neem ik dan nog andere objectieven mee? Dit zal voor sommigen van jullie wel bekend klinken. Maar! Ik ben er uit gekomen. 

Die moeilijke keuzes, tsja. Hoe kom je daar nu uit? Ik stel mijzelf dan een aantal vragen;

• Verwacht ik veel bewegende objecten te gaan fotograferen? Tsja, in de dierentuin kun je er wel vanuit gaan dat er veel beweging zal zijn natuurlijk;
• Zullen de objecten érg ver van mij af zijn? Daar hoef je natuurlijk niet vanuit te gaan in een stadsdierentuin, dus veel millimeters zal ik niet nodig hebben;
• Ga ik (veel) overzichtsfoto`s maken? Nee, vast niet, want ik houd er niet van om veel "dierentuin" te zien op mijn foto`s. Liever alleen de dieren. Dus groothoek ga ik ook niet echt nodig hebben;
• Zal het nodig zijn om in en uit te zoomen? Ja, dat kun je natuurlijk wel verwachten;
• Wil ik vlijmscherpe foto`s? Ja natuurlijk;
• Zullen er wisselende lichtomstandigheden zijn? Ook dat is wel te verwachten natuurlijk;
• Zie ik het zitten om met een rugzak vol met 2 camera`s, 4 objectieven, 6 reservebatterijen en 3 CF kaartjes op pad te gaan? Nee dus! 

Als ik dan de antwoorden zo op een rijtje zie, dan is het simpel. Als lezer vraagt u zich vast af, oh ja, is het zo simpel? Nou ja, eigenlijk best wel dus. Want zoals ik wel vaker roep; het belangrijkste voor een fotograaf is er voor zorgen dat je je apparatuur goed kent. Eerst dan maar even de keuzes die ik gemaakt heb, dan zal ik daarna uitleggen waarom dat zo`n logische keuze is. 

Ik heb mijn Canon EOS 7D met EF 70-200 F1:4 L objectief meegenomen, meer niet. 

Waarom is dat nou zo logisch? Als je verwacht dat je veel bewegende objecten zult gaan fotograferen, dan zijn er 2 dingen belangrijk; een objectief dat snel scherp kan stellen (een groter zoombereik zorgt voor langere tijd om scherp te stellen dan een korter zoombereik) en dat je een objectief hebt dat voldoende licht doorlaat, zodat je een snellere sluitertijd kunt hanteren om onscherpte door beweging van de objecten tegen te gaan. Ik heb verschillende objectieven; 70-200 F1:4, 100-400 F1:4.5-5.6 , 28-135 F1: 3.5-5.6, 50mm F1:1.8, 18-55 3.5-6.3. Uit dat rijtje heeft de 70-200 (na de 50mm) de meeste lichtopbrengst over het gehele bereik van het objectief. Lekker lichtsterk dus. Wie dit objectief kent, die weet dat hij bloedsnel is met scherpstellen.
De 400mm zal ik niet nodig hebben, zo ver zullen de dieren niet weg zijn. En ook hier is het dus logischer om voor de 70-200 te kiezen. Belangrijk voordeel; hij is lekker licht, dus dat scheelt sjouwen.
Groothoek had ik niet nodig, dus ook op dat punt is de 70-200 prima. 
Ik wil wel kunnen zoomen, en met de 70-200 heb ik een redelijk zoombereik.
En dan; wil ik vlijmscherpe foto`s? Ja dat wil ik. En dan is er geen alternatief voor de 70-200. Die levert vlijmscherpe resultaten. De beste van al mijn objectieven. Sterker nog, dit objectief staa bekend als een van de beste uit het arsenaal van Canon. 
Dan de wisselende omstandigheden. Die zijn wel te verwachten, dus ik zal flexibel moeten zijn in het gebruik van hogere ISO waarden. Ik heb de keuze tussen de Canon EOS 5d Mk I en de 7D. Dan kom ik al snel op de 7D. Die heeft een zeer goed ruisprofiel, ook bij hogere ISO. Op dat punt schiet de 5D MkI toch wat tekort tov de 7D. 
En als klap op de vuurpijl; ik heb geen zin om voor een half dagje met een rugzak vol met alle apparatuur op pad te gaan. Met de 7D en 70-200 objectief heb ik een combinatie bij mij waarmee ik in 80% van de gevallen de foto kan maken die ik wil. Als ik de resterende 20% ook zou willen, dan moet ik daarvoor zoveel apparatuur mee gaan sjouwen, dat vond ik het niet waar. 

Ik hoor u denken, ja, maar je beperkt jezelf wel op deze manier. En daar moet ik u gelijk in geven. Maar als we het eens van de andere kant bekijken; beperkte mogelijkheden dwingen de mens creatief te zijn. Je moet roeien met de riemen die je hebt en hoe kun je daar dan het maximale uit halen? Dat is zomaar een overweging. 

Genoeg gepraat denk ik. Het is wel duidelijk hoe ik tot bepaalde keuzes ben gekomen. Ik hoop dat het ook voor anderen een interessante overweging kan zijn voor de volgende keer dat er een fototripje gepland wordt. 

Dan nu de beesten van Blijdorp. De foto helemaal bovenaan is zo`n voorbeeld van creatief zijn. De zwarte neushoor stond te dichtbij om voldoende uit te kunnen zoomen. Maar het is ook niet nodig om altijd het dier helemaal in beeld te brengen. Bepaalde delen in beeld brengen kan al mooi genoeg zijn. Hieronder nog zo`n voorbeeldje, deze keer van een kroeskoppelicaan.

Bij binnenkomst loop je al vrij snel tegen de prairiehondjes aan. Erg leuke diertje, lekker actief en genoeg activiteit om vast te leggen. 

In het Afrika gedeelte kwamen we de prachtige gevlekte hyena`s tegen. Ze zien er prachtig uit, maar als je ze midden in de nacht onder de daktent van de auto hebt zitten en ze gaan er met je water vandoor, dan zijn ze minder leuk. Lees hier meer over die verhalen. 

Mijn voorliefde voor neushoorns mag inmiddels bekend zijn. Dus ook daarvan ontbreken geen foto`s. Helemaal bovenaan staat al een foto van een prachtige zwarte neushoorn. Hieronder nog eentje. Voor wie het verhaal van de naamgeving niet kent; volgens de overlevering heten de witte neushoorns witte neushoorns, omdat er een klein communicatieprobleempje zat tussen een Nederlander die hem "wide" neushoorn noemde, doeldende op de brede bovenlip (de zwarte neushoorn heeft een smalle puntlip) de engelsman waartegen hij dit zei, dacht dat hij "white" bedoelde. Want als je een witte en zwarte neushoorn naast elkaar zet, kom je al snel tot de conclusie, ze zijn allebei niet wit en niet zwart, maar gewoon grijs. 

Ook het oceanium was erg interessant. Veel glas uiteraard, wat het lastig maakt om te fotograferen. Ik had geen polarisatiefilter meegenomen, waarmee je de reflectie kunt tegengaan, dus daar heb ik weinig gefotografeerd. Ik kon het alleen niet laten een paar kwallen op de foto te zetten. 

Al met al een leuk dagje dierentuin, een leuk dagje fotograferen en vooral ook natuurlijk een leuk dagje met vrienden. Een topdag dus! 

En als de dag dan voorbij is, en je bent thuis je foto`s aan het bewerken (ik schiet in RAW, dus daar ontkom ik niet aan), dan kom je misschien toch weer een beetje uit bij het begin van dit verhaal. Welke keuzes maak je nou en als je er dan na een dag op terugkijkt, wat voor gevoel heb je dan bij de foto`s die je wel en niet gemaakt hebt. En dan moet ik eerlijk zijn. Ik heb geen moment gedacht; had ik nu maar wel een ander objectief meegenomen. Óók niet als die fotografen die er liepen met hun "dikke" 100-400 objectief en maar een beetje laatdunkend keken naar mij lichte 70-200-tje. Want ik denk dan alleen maar; ha! You`ve got nothing on me. Tegen de tijd dat jij met je 100-400 hebt scherpgesteld, is het moment al weer voorbij, maar heb ik dat ene moment toch mooi wel even vastgelegd met mijn veel scherpere 70-200. En dáár gaat het om; momenten vastleggen. Niet om welke apparatuur je hebt. Ken je apparatuur en leer die gebruiken. Dan kun je altijd en overal prachtige foto`s maken. 

Bekijke in de gallery hieronder alle foto's die ik in dierentuinen heb gemaakt.