Het stond al heel lang op mijn verlanglijstje; een teleobjectief met een vast brandpunt, ook wel Prime genoemd. De lijst met potentiele kanshebbers was lang en er zijn veel afwegingen gemaakt, maar afgelopen week was het dan eindelijk zo ver, de knoop was doorgehakt. Ik ben nu de trotste eigenaar van een Canon EF 500mm F1:4 L IS USM. Waarom ik nou zo graag een prime wilde en welke afwegingen ik allemaal gemaakt heb lees je hieronder.
Wie mijn site al eens vaker bekeken heeft, weet dat ik het liefste wild en vogels fotografeer en bij gelegenheid ook graag autosport op de gevoelige plaat vastleg. Hoewel dat qua onderwerp redelijk ver uit elkaar ligt, is dat op het gebied van de benodigde apparatuur eigenlijk helemaal niet zo. Het gaat over het algemeen om onderwerpen die erg beweeglijk zijn en zich op redelijke afstand bevinden. Oftewel; je haalt ze graag dichterbij en je moet snel zijn, anders mis je ze. Dat is ook de reden dat ik zo graag een objectief wilde met een vast brandpunt.
Een objectief met een vast brandpunt kan veel sneller scherpstellen dan een zoom objectief (ik noem het hierna even prime), dus daar zit al een flinke winst. Daarnaast heeft een zoom objectief naar verhouding ook nog eens meer lenzen dan een prime. En dat is logisch, want er hoeft niet in of uit gezoomed te worden. En hoe goed de kwaliteit van dat glas ook mag zijn; des te minder glas er zit tussen de sensor en het onderwerp, des te beter het is. Want al dat glas kan toch weer voor vervorming, reflecties of andere problemen zorgen.
Maar dan komt natuurlijk de vraag; welke prime moet het worden? De prijzen kunnen fors oplopen, afhankelijk van de eisen die je stelt. Mijn wens was om meer millimeters te hebben dan ik al had met mijn zoomobjectief 100-400, desnoods door er een 1.4 extender op te schroeven. Mijn voorkeur ging uit naar een Canon objectief uit de L serie, net als mijn 100-400 en 70-200.
Canon EF 400 F1:5.6 L USM
Het eerste objectief dat mijn aandacht kreeg was de Canon EF 400 F1:5.6 L USM. Dat objectief kwam met 3 bezwaren; diafragma maximaal 5.6, geen Image Stabalizer en maar 400mm. Daar kan met goed fatsoen geen extender tussen want dan zit je op F1:8, en dan heb je wel 560mm, maar zonder Image Stabalizer. Een hele uitdaging dus.
Canon EF 300 F1:4 L IS USM
Daarna ging mijn aandacht uit naar de 300mm F1:4 IS USM. 2 Gecombineerde bezwaren; diafragma opening F1:4 en maar 300mm. Vooral die combinatie is vervelend, want om meer millimeters te krijgen moet er een (minimaal een 1,4) extender op en dan heb je 420mm, met F5.6. Wel een Image Stabalizer en op zicht als 300mm ook een fijn objectief, dus zeker een goed alternatief voor de 400mm F1:5.6. De prijs ligt wel 2 keer zo hoog als de 400 F1: 5.6, maar alle waar is naar zijn geld natuurlijk.
Canon EF 400 F1:4 L DO IS USM
De naam wordt langer en dat lijkt recht evenredig met de kwaliteit en de geschiktheid voor mijn situatie. Qua millimeters geen winst met de 400mm F1:5.6 maar wel een diafragma opening van F1:4, dus dat is winst. Zet daar een extender op en je hebt 560mm, bij F5.6. Prijstechnisch gezien wordt het wat vervelender. Dit objectief is 4 keer zo duur als de 400mm F1:5.6. Overall genomen op het gebied van kwaliteit de beste kanshebber tot nu toe. De prijs is helaas weer het dubbele van de 300mm hierboven.
Canon EF 500mm F1:4 L IS USM
Wie een beetje oplet weet het natuurlijk al, er zit een steigende lijn in het verhaal. En inderdaad, dat is ook zo. De volgende kanshebber is de Canon EF 500mm F1:4 L IS USM. En zoals ik in de inleiding al aangaf, dit is hem geworden. Het is heel simpel; 500mm, dus dat is al 100mm winst, het heeft een maximale diafragma opening van F1:4 en daarnaast ook nog eens een Image Stabalizer. Bijkomend voordeel; je kweekt er spierballen mee, want dit is serieus het zware geschut! Hij weegt namelijk 3.870g schoon aan de haak. Het grote voordeel is daarbij dat ook hier de 1.4 extender nog op kan en dan hebben we het over 700mm, met een maximale diafragma opening van F1:5.6. Maar als het even niet hoeft, dan liever niet, want zoals ik hierboven al aangaf, al dat extra glas bevordert de kwaliteit niet. Mocht het nodig zijn, dan is het wel fijn om heel simpel het bereik te vergroten met 200mm natuurlijk. Doordat er een Type II versie van dit objectief uit is gebracht, komen er op dit moment met enige regelmaat relatief aantrekkelijk geprijsde exemplaren beschikbaar. Daar heb ik gelukkig van kunnen profiteren!
Zijn dat de opties? Nou nee, er zijn natuurlijk nog meer opties. Zo heeft Canon nog een EF 600mm F1:4 L IS USM objectief, of een EF 800mm F1:5.6 L IS USM objectief. Maar de prijzen daarvan vallen ver buiten het budget dat ik beschikbaar had. Ook Sigma heeft nog objectieven beschikbaar, zoals de 800mm F1:5.6 EX DG en de 500mm F1:4.5 IF EX. Deze zijn financieel gezien aantrekkelijker, maar de specificaties zijn toch minder dan die van de Canon varianten.
Kortom; ik ga de komende tijd de natuur onveilig maken met mijn nieuwe objectief. Er moet natuurlijk wel goed geoefend worden voor onze reis naar Botswana later dit jaar!